بسم اللهِ همه
از هر طرف که رفتم بر سختیش بیفزود
درآ در این بیابان وین راه بینهایت
پ . ن :
1 : باز این چه شورش است ؟
2 : ننمایی وطنم ...
3 : کسی یه بیابون وسیع که سر و تهش معلوم نباشه سراغ نداره ؟
4 : چه خبره ؟
5 : حتما باید اینجوری بگذره ...
6 : یا دلیل المتحیرین ...
7 : تسلیم
8 : تسلیم
9 : تسلیم
اینجوری خوش داری ؟ ...
نشونه ؟
نویسنده: ابوذر(پنج شنبه 85 خرداد 18 7:19 عصر)
بِسِم اللهِ خوب خودم
شاید نشونه
وَاخْفِضْ جَنَاحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ
(حجر88)
نمیدونم ، هیچی نمیدونم
خوشحالم ، ومیترسم که اشتباه کرده باشم . اما نه ، عین قدیما بود
شاید کمرنگتر اما همونجوری . اصلا نه ، کمرنگم نبود
اصلنم اشتباه نمیکنم . تو که با کسی شوخی نداری ، داری ؟
اینبار قاط زدم رفت وفکر کنم اینبار دیگه قُربَتً الی الله
بسم الله
گر تو گرفتارم کنی . . . من با گرفتاری خوشـم
گر خار چون خارم کنی . . . ای گل بدان خاری خوشم
والاتـرین گوهـــر تویی ، داروی جان پرور تویی
درمان دردم گـر تویی در کنــج بیماری خوشم
آید گر از من جان به لب ، کِی آیدم به افغان به لب
با هر چه خواهد یار من در عالم یاری خوشم
ای بهترین غمخوار دل ، ای محرم اســـــــرار دل
خواهـی اگر آزار دل با آن دل آزاری خوشم
روزی اگر کامـم دهی ، یـــــا آنکه دشنــامم دهی
با این خوشم با آن خوشم با هرچه خوش داری خوشم
تا گشتـه ام یار تو من ، از جـان بـرم بـار تو من
عــشق است اگـر بارگران بـا ایـن گران باری خوشم
گروصل و گرهجران بود ، گر درد و گر درمان بود
شـــاد وخوشم بــا این و آن آری خوشم ، آری خوشم
با هر چه خوش داری خوشم . . . .
بِسم ِاللهِ التَّواب
سلام علیکم خدای من
خدمت رسیدم برای عرض پوزش
اومدم تا بخاطر این چند ماه غفلت معذرت خواهی کنم ازت
ببخشین ، اشتباه کردم
میخوام برگردم
اجازه میدی ؟
میخوام دستمو که از دستت کشیده بودم باز بدم بهت
میگیری ؟
میخوام مثل اون موقعا ، بازم همه زندگیمو
همه چیزمو
همه وجودمو
همه دار و ندارمو
سرنوشتمو
بسپرم به خودت
قبول میکنی ؟
شرمنده که اینقدر دیر شد
ولی بالاخره یادم اومد
میخوام برگردم
میخوام بازم مثل اون موقعا هوامو داشته باشی
میخوام بازم با تمام وجودم حست کنم
کمکم میکنی ؟
خداجونم ، میخوام همه زندگیمو بسپرم به خودت
هر لحظه ، هر چی تو بخوای
دیگه از این به بعد هر چی بشه خیالی نیست ، چون تو خواستی
تسلیم ِ تسلیم
منتظر یه نشونه که بفهمم قبول کردی می مونم
اینبار آهسته و پیوسته
شروع با اخلاص :
زنده [واقعى] اوست؛ معبودى جز او نیست؛ پس او را بخوانید در حالى که دین خود را براى او خالص کردهاید! ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است! (غافر-65 )
چهل روز ، هر روز
چهل بار ذکر حَسبُنَا الله نِعمَ الوَکیل نِعمَ المُولی وَ نِعمَ النَّصیِر
یکبار زیارت عاشورا
یکبار سوره مزمل
هر جمعه یکبار سوره اعلی
بِسمِ اللهِ الشّاکِرین
هر نَفَسی که فرو میرود مُمِدّ حیات است و چون برون می آید مفرّح ذات
پس در هر نفسی دو نعمت است و بر هر نعمت شکری واجب
کجا توان شُکر نمودن تنها نفس کشیدن را
|
